آبروی خدا

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

داستان وبلاگ نویسی من...

_{...چنان که آن خطاط سه گونه خط نوشتی: یکی او خواندی، لا غیر .... یکی را هم او خواندی هم غیر او .... یکی نه او خواندی نه غیر او. آن خط سوم منم که سخن گویم. نه من دانم، نه غیر من..."} 

_{شمس تبریزی}

آقای عین . دال

چشم هایش

چشم هایش معدن آرامش است

قلبم که میتپد برایش 

توجیه میکنم علاقه ی شاگرد است به استاد

ببرُد الهی نَفَس ِ این نفـْس که استادش را آزرده خاطر کرد :/

پ.ن: بعضیها هم هستند که بآید به دنیا بیایند تا عده ای چون من با دیدنشان به خود بیایند...

دل نوشت: ناسزا گفتن آن دلبر شیرین عجب است/ناسزا گفت که تا دل به سزایی برسد