ره بر
خیلیا آقای ما رو نمیشناسن...
خیلیا هم با آقا مخالفن. یا حتی دشمنن. متاسفانه توهین هم میکنن و...
و احتمالا خیلی هم با این عده برخورد داشتیم و بحث کردیم...
یه سری معاند هستن (خودشون رو به خواب زدن و بیدار هم نخواهند شد!)
یه سری هم سَرِ دشمنی دارن شاید برای منافع خودشون یا هر چیز دیگه...
ما به این دسته ها کار نداریم...
چون به قول سید:
سوخت در آتش و بر آتش خود دامن زد
ولی یه دسته دیگه هستن که فقط مخالفن!
همینجوری الکی! ژست روشنفکری!یا کلا عقیده ای ندارن! چون براشون مهم نیست...
نظر شخصی من اینه که با این افراد، نه بحث لازمه نه سند و مدرک و آیه قرآن و حدیث و... .
فطرت انسانی ما، آقا رو پذیرفته.
چون آقای ما یه آقای معمولی نیست.
چون فطرت، جانشین ولی خدا رو دوست داره!
دست بذاریم رو فطرت ها...
لازم نیست کار خاصی کنیم.فقط آقا رو همونطور که هست بشناسونیم...
نه اونطور که خودمون میخوایم!
یکی از مشکلات اینه که ما حتی بیشتر روی بعضی صحبت های آقا که منطبق با خواسته های خودمون هستن متمرکز میشیم.
افراطی نباشیم..آقا رو برای مُهر تایید عقاید خودمون نخوایم.
ما باید مطیع آقا باشیم...آقا رو بدون سانسور قبول کنیم و تبعیت کنیم و بشناسونیم..
بیاید باور کنیم جنگ نرم اون چیزی نیست که ما بیشتر از مانور دادن روش خوشمون میاد.
اون چیزیه که بیشتر نیازه.
الان مسئله ولایت فقیهه.
فقط کافیه مسئله ولایت فقیه برای عموم مردم - فقط عموم مردم، نه نماینده مجلس و رئیس فلان اداره و وزارتخونه و.... - حل بشه.پذیرفته بشه..
اون وقته که پیش میریم به سمت جامعه ی آماده ی ظهور.
آقا رو بشناسونیم.. همونطور که هستن!
"این آقای ماست.. ما این آقا رو دوست داریم.. چطوره خوشت میاد؟"
مردم دل دارن دیگه!چیکار به بقیه ش داری؟
